Controleren of Vertrouwen?

Wat is het tegenovergestelde van controleren?

En waarom bestaat bij zoveel mensen een drang naar controle?

Soms zie je controle in al haar puurheid aan je voorbijtrekken. Bijvoorbeeld wanneer je een vader achter zijn kindje aan ziet hollen dat voor het eerst zonder zijwieltjes fietst.

Maar controle kent ook vele maskers. Bij de één gaat controledrang schuil achter een sterk ontwikkeld analytisch vermogen, bij de ander achter prestatiedrang of profilering en bij weer een ander achter een duidelijke behoefte aan bevestiging. Allemaal uitingsvormen die helpen een onderliggende onzekerheid of angst te maskeren.

Voor veel van deze mensen is de grootste uitdaging van het leven het "leren loslaten". Als het lukt om je gevoel toe te laten, is de stap naar loslaten al voor de helft gezet. Want als je voelt hoe jij je verhoudt tot een situatie kan je hierin ook bewuste en betekenisvolle beslissingen leren nemen.

Een uitdrukking zegt dat gevoel verstikkend kan zijn, in de praktijk ervaar ik gelukkig vaak het tegenovergestelde. Als je gevoelens toelaat en durft te ervaren ontstaat juist helderheid. Door bewust even stil te staan bij wat er in jezelf gebeurt zal je letterlijk ruimte in je hoofd kunnen ervaren. En in die ruimte zal je tot de meest pure en verrassende inzichten komen. Je zoekt niet vanuit een behoefte tot controle, maar vanuit je kern. En voor je het weet maak je authentieke keuzes en handel je vanuit vertrouwen in plaats van uit controle. En daarmee is vertrouwen voor mij het tegenovergestelde van controleren. Vertrouwen is voor mij de essentie van leven.

Ook de eerder genoemde vader zal geleidelijk steeds meer afstand in acht nemen en het vertrouwen overdragen aan zijn kindje totdat hij het kindje zelfstandig de hoek om laat fietsen. Hoe spannend ook! De keuze om te (willen) vertrouwen wint het van de keuze te (moeten) controleren.